۱- لزوم اجازه مقام قضایی
تفتیش اماکن و اشیا فقط با صدور دستور قضایی معتبر و صریح از سوی مقام قضایی امکان‌پذیر است.
۲- صدور دستور موردی و دقیق
دستور تفتیش باید مشخص‌کننده زمان انجام، تعداد دفعات ورود، اموال و اماکن مورد نظر و نشانی دقیق آن‌ها باشد.
۳- حضور بازپرس در جرایم سنگین
در برخی جرائم سنگین، بازپرس موظف است شخصا در محل تفتیش حضور داشته باشد و در سایر موارد، باید آموزش‌های لازم را به ضابطین قضایی ابلاغ نماید.
۴- اجرا توسط ضابطین قضایی
اجرای تفتیش باید توسط ضابطین رسمی قضایی انجام شود و افراد غیرمجاز حق دخالت ندارند.
۵- لزوم وجود ظن قوی
مقام قضایی تنها در صورت وجود ظن قوی نسبت به حضور متهم یا وجود ادله و أسباب جرم می‌تواند دستور تفتیش صادر کند.
۶- ارائه دستور به متصرف محل
دستور تفتیش باید در هنگام انجام تفتیش به متصرف محل نشان داده شود.
۷- اجرای تفتیش در روز
تفتیش معمولا باید در روز صورت گیرد، مگر اینکه به تشخیص مقام قضایی، ضرورت انجام آن در شب وجود داشته باشد.
۸- تزاحم حقوق و اولویت تفتیش
در صورتی که تفتیش با حقوق افراد تضاد داشته باشد، تنها در شرایطی مجاز است که حفظ حقوق عمومی یا کشف جرم بر حقوق فردی ارجحیت داشته باشد.
۹- حضور متصرف یا افراد معتمد
تفتیش باید در حضور متصرف محل یا نماینده ارشد حاضر انجام شود و در صورت لزوم با حضور شهود معتبر صورت گیرد.
۱۰- ممنوعیت تفتیش اشیاء غیرمرتبط
تفتیش اشیائی که ارتباطی با موضوع جرم ندارند ممنوع بوده و تجاوز به حریم خصوصی محسوب می‌شود.